باید مجدداً پروندۀ دفاع از مستضعفان را بازخوانی کنیم

گفتگوی اختصاصی پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران -تهران

در گفت و گو با جماران؛

بهجت‌پور، مدیر سابق حوزه های علمیه خواهران کشور: تذکر یادگار امام درباره بی‌توجهی به راه و خط امام به جاست/ دستگاه‌های فرهنگی کشور باید کاملاً هوشمندانه با این تذکر برخورد کنند/ باید مجدداً پروندۀ دفاع از مستضعفان را بازخوانی کنیم

اینکه گاهی شنیده می‌شود برخی مسأله «عبور از امام» را مطرح می‌کنند یا ادعا می‌کنند که موضع حضرت امام در فلان واقعه موضع درستی نبوده است، یا امام را به یک سلسله روحیات مثل استبداد به رأی یا عدم توجه به مشورت‌ها متهم می‌کنند، ناشی از خلائی است که از ذکر و یاد ایشان در جامعه ایجاد می‌شود.

پایگاه خبری جماران: چندروز قبل حجت الاسلام و المسلمین سید حسن خمینی با گلایه شدید از بسیاری دستگاههای فرهنگی کشور نسبت به امام خمینی، گفت: «نمی‌خواهم نام بیاورم اما این‌ نهادها یا تحلیل غلط دارند و یا توجه ندارند. بحث بر سر فرد یا شخص نیست، بلکه امام هویت تمام جمهوری اسلامی است. همه چیز را باید با امام مقایسه کرد؛ همچون قرآن که در دین بستر است و همه چیز دین با قرآن قیاس می‌شود، در انقلاب اسلامی نیز همه چیز با امام قیاس می‌شود. اصل، امام است. هر چیزی که با متن مقدس انقلاب و آن بنیان مرصوص انقلاب در تضاد است، باید کنار برود. این عین بحثی است که رهبر معظم انقلاب دارند».

در این خصوص با حجت الاسلام و المسلمین عبدالکریم بهجت پور قائم­ مقام رییس هیأت حمایت از کرسی های نظریه‌پردازی، نقد و مناظره و مدیر سابق حوزه های علمیه خواهران کشور گفت و گویی را انجام دادیم.

مشروح گفت و گوی خبرنگار جماران با وی در پی می آید:

 

با توجه به اظهار گله‌مندی یادگار امام، جناب حاج سید حسن‌آقای خمینی از دستگاه‌های فرهنگی

تحلیلی از عملکرد نظام در اغتشاشات اخیر توسط استاد بهجتپور

حجت الاسلام والمسلمین بهجت‌پور تبیین کرد:

تحلیلی از عملکرد نظام در اغتشاشات اخیر/ "شعار فریب" چه بر سر زنان ایرانی می‌آورد؟

در روزی از روزهای ماه گذشته خدمت میهمان محترم جناب آقای محمد رسول صفری عربی از خبرگزاری حوزه بودیم.

ایشان گفتگویی با استاد بهجتپور پیرامون بحث از غیرت دینی و غیرت ملی داشتند.

به حمد الله این خبر در رسانه خبرگزاری حوزه منتشر شد و ما به نقل از دوستان برای شما بازنشر می دهیم.

امید که چراغ راهی برای مسئولین و دولتمردان و همه ما باشد و رهنمودهای استاد را جامه عمل بپوشانیم.

خبرگزاری حوزه/ جمهوری اسلامی با برخورد نظامی می تواند به راحتی اغتشاش‌گران را جمع کند؛ اما از مظلومیت و از دوراندیشی، آن است که باید جبهه‌ی معترضینی که در کنار جریان اغتشاش حضور دارد، به نتیجه برسد که چه سبوعیت و ددمنشی در این اغتشاشگران هست و دور آنان را خالی کنند.

اشاره؛

«غیرت ملی» و «غیرت دینی» از جمله مؤلفه های مهم و اثرگذار یک جامعه اسلامی است که می تواند در رشد و شکوفایی یک کشور تأثیر بسزایی داشته باشد و اغتشاشات اخیر سبب شد تا گفت‌وگویی با «دبیر هیأت حمایت از کرسی‌های نظریه پردازی شورای عالی انقلاب فرهنگی» و «عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه» پیرامون این مؤلفه ها داشته باشیم.

متنی که ملاحظه می کنید، ماحصل مصاحبه رسانه رسمی حوزه‌های علمیه با «حجت الاسلام والمسلمین عبدالکریم بهجت‌پور» است که تقدیم شما مخاطبان فرهیخته خواهد شد.

* ضمن تقدیر از فرصتی که در اختیار خبرگزاری حوزه قرار دادید، در ابتدا تعریفی مختصر و مفید از «غیرت» برای ما داشته باشید.

بسم الله الرحمن الرحیم – در ابتدا از حضور شما و همکاران عزیزتان تشکر می کنم و از تلاشی که به منظور استخراج نظرات حوزویان انجام می‌دهید، سپاس‌گزارم و امیدوارم مطالب مفیدی در این جلسه بیان شود.

غیرت از نگاه لغت و از نگاه کسانی که در عرصه‌های اجتماعی ورود کرده‌اند به معنای داشتن یک حساسیت در برابر چیزهایی است که احساس می‌شود باید حفظ شوند و تلاش برای نگهداری آن‌هاست.

انسان غیور به کسی می‌گویند که

تفسیر منحصر به فرد آیه اول سوره توحید با توجه به فضا و جو نزول و ارتباط سوره توحید و کافرون در تفسیر همگام با وحی

استاد بهجت پور در آیه اول سوره توحید یعنی «قل هو الله احد» برخلاف سایر مفسرین، هو را ضمیر شأن ندانسته اند و با توجه به ارتباط سوره توحید با سوره کافرون، آن را اشاره به معبود مستفاده از آیات سوره کافرون می دانند.

با هم تفسیر آیه اول سوره توحید در ویراست جدید تفسیر همگام با وحی را می خوانیم:

خدای متعال در آغاز سوره، با تعبیر «قُل» حضرت محمد… را مأمور اعلام وحدت ذات و صفات خدای متعال می‎کند؛ همچنانکه در سوره‌ی کافرون با همین تعبیر «قُل»، ایشان را امر به اعلام موضع صریح توحیدی خویش کرد. آن حضرت در سوره‌ی کافرون از معبودی غیر از معبودهای معهودِ کافران نام برد، پس در این سوره به بیان صفات و ویژگی‎های آن معبود می‎پردازد و در اولین آیه، خدا را «اَحَد»، یعنی ذاتی که قبول کثرت و تعدد نمی‎کند، می‌خواند. گفته شده «هُوَ» ضمیر شأن است؛ یعنی مرجعِ ضمیر، کلمه‌ی «اَلله» است که پس از ضمیر قرار گرفته است. گفتنی است این‌گونه عبارات برای تثبیت و توجه‌دادن مخاطبان به مطلب است. ضمیر غایب «هُوَ» اشاره به غایب بودن خداوند از چشم‎ها و دور بودن از حواس دارد و رمز و اشاره‎ای به نهایتِ خفا و دوری ذات باری تعالی از دسترس افکارِ محدود مخلوقات می‎باشد. با توجه به ارتباط سوره‎ها می‎توان احتمال داد که «هُوَ» اشاره به معبود مستفاد از آیات سوره‌ی کافرون است: «لا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ». «أحَد» وصفی که از «وحدت» گرفته شده است، مثل

نمونه ای مناسب از رفع ابهامات عارضی در آیه 4 سوره فلق «و من شر النفاثات فی العقد»

نمونه ای مناسب از رفع ابهامات عارضی در آیه 4 سوره فلق

و من شر النفاثات فی العقد

این آیه، بیان یکی دیگر از موانع گسترش دعوت اسلام و جریان سازی پیامبر 6 بر علیه کفر است. (بیان مقصود آیه)

 دلیل تکرار «من شرّ» در آیات، تأکید بر استعاذه  و امید اجابت است. 

«ال» در «النفاثات» برای جنس و از نظر مصداق، اشخاص متعددی را شامل می شود. 

«نَفَّاثَات‌» بیرون‌ریختن مقدار کمی از آب دهان در هنگام دمیدن می باشد. البته این واژه در معنای دمیدن معنوی که به معنی الهام و تلقین است، به‌ کار می‌رود. از رسول‌خدا …نقل شده است که درباره‌ی وحی فرمودند: «اَلَا وَ اِنَّ الرُّوحَ الْاَمِین نَفَثَ فِی رُوْعِی[1]؛ آگاه باشید که روح الأمین یعنی جبرئیل در قلب من دمید» که مراد دمیدن معنوی است.  «عُقَد» گره‌ها. این کلمه از «عَقْد» به معنی بستن و گره‎زدن گرفته شده است.

در مصداق «نفاثات فی العقد» به معنی دمندگان در گره‎ها، میان مفسران گفتگو شده است و برخی [2] توهم کرده‌اند که مراد آیه، پناه‌بردن پیامبر… به پروردگار از شر زنان ساحر  یهودی است که در آن روزگار زیاد بوده‌اند. این برداشت در صورتی است که اثبات شود ساحران یهودی تنها از جنس زنان بوده اند؛ در غیر این صورت در جمعیت مرکب از زنان و مردان از ضمائر مذکر استفاده می شود. با عنایت به این مطلب ، تلاش برخی برای آنکه این تعبیر را با افسانه جاهلی سحر شدن پیامبر 6 از سوی لبید بن اعصم ساحر هماهنگ کنند، هم دستی زنان ساحر را با لبید ادعا کرده اند ، همچنین اظهار داشته اند: زنان ساحر در عمل سحر مردان ساحر را همراهی می کردند ، ادعایی نادرست است. این برداشت ها در صورتی است که موضوع تأثیر پذیر را شخص پیامبر اکرم6 قلمداد کنیم، حال آنکه چنین ظهوری درآیه نیست. بر فرض صحت وجود چنین احتمالی،